1 ـ اَفْضَلُ ما توصَلُ به الرَّحِمِ كفُّ الاَذى عَنْها
| فرمـود رضــــا ولـى ّ مـطـلـــق |
| گنجینه علم و فـضل و احسـان |
| بــهتر صـه رحم به گیتى است |
| خـوددارى از گـــزنــــد ایــشــان |
2 ـ اَحسَنُ النّاسِ مَعاشاً مَن حَسُنَ معاشُ غیرِهِ فى معاشِه
بهتـرین رهـرو به راه زندگـى است |
| آن كه همچـون شمع روشنگـر بـوَد |
| مـردمــان در پــرتــوش راحـت زیند |
| زندگـى در خـدمـتـش بـهتـر بــــوَد |
3 ـ العَقلُ حِباءٌ مِنَ اللهِ و الادَبُ كُلْفَة
| رضـا سـبــط پــاك رســول امــین |
| كه نتـوان سـر از خدمتش تافتن |
| بگفتا: خرد بخشش ایزدى است |
| ادب را بـه كوشش تـوان یـافـتن |
4 ـ لَیسَ لِبَخیلٍ راحةٌ و لا لِحَسودٍ لَذّةٌ
| بخل رنج است و حسادت محنت است |
| از ولـى ّ آمـوز درس عبـرتـــى |
| راحــتــى در بــخل نــتــوان یــافـــتـــن |
| در حسـد هـرگـز نیـابـى لذّتى |
5 ـ مَا الْتَقَتْ فِئَتانِ قَطُّ اِلاّ نُصِرَ اَعظَمُهُما عَفواً
| عــف و آیـیــن بـــزرگـــان بــاشـــد |
| بـخشش آییـنـه دورانـدیـش اسـت |
| دو گـروهـى كه به جنگنـد و ستیـز |
| نصرت آن راست كه عفوش بیش است |
6 ـ عَونُك لِلضَّعیفِ اَفضَلُ مِنَ الصَدَقَة
| سخنـى دارم از امـام همام |
| كـه مفید است بهر هر طبقه |
| دستگیرى ز نـاتوان و ضعـیف |
| به یقین، بهتر است از صدقه |
7 ـ المُؤمِن اِذا اَحسَنَ استَبشَرَ وَ اِذا اَساءَ استَغفَرَ
| گر ز بـخت بد به كـس بد كرده اى |
| هــان، مـشـو نومیـد از درگاه ربّ |
| مـؤمن ار نـیكـى كند شادان شود |
| ور كند بد، مى كند بخشش طلب |
8 ـ المُسلِمُ الّذى سَلِمَ المُسلِمون مِن لِسانه وَ یَده
| شـنو پنـد فــرزند مـوسـى بــن جـعـفر |
| امــام بــحــق، مـاه بـرج امـامـــت |
| كسى هست مُسلم كه باشند مــردم |
| ز دست و زبانش به امن و سلامت |
9 ـ لَیسَ مِنّا مَن لَم یأمَن جارُهُ بَوائِقَه
| به همـسایه نیكى كن اى نیكمرد |
| كه همـسایه را بر تو حقها بوَد |
| از آن كـس كـه همسایه ایمن نبُود |
| بـفــرمـود مـولــا: نـه از ما بوَد |
| چنان سـر كن اى دوست با نیك و بد |
| كـه بـاشـد ز تـو نیك و بد در امـان |
| تـواضــع چـنان كن بــه خـلـق خـداى |
| كه خواهـى كنـد خلق با تو چنـان |
ثبت شده توسط: mobarak
بخش مطالب روزانه اعضا
تنظیم برای تبیان: دین و اندیشه
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 